Alleen ga je sneller, samen kom je verder!

Donderdagmiddag 23 september, een mooie nazomer dag in september. Ik begon aan mijn laatste wedstrijden en het laatste ‘echte’’ trainingsblok van het seizoen 2022. En voor de meeste fietsgroepen stonden de laatste avondtrainingen gepland, de avonden werden korter en herfst deed zijn intreden!
Voor Uniserver en verschillende partners stond er een business cycling event op de planning. Een dag die in het teken zou staan van verbinden en netwerken, waarbij de fiets als middel diende om dit te realiseren.

De middag begon met een openingspresentatie van de commercieel directeur, Emile. Ik had Emile een jaar geleden enthousiast proberen te krijgen voor het wielrennen en al moest hij eerlijk toegeven dat hij i.p.v. van een racefiets uiteindelijk een e-bike had gekocht, was ook hij de waarde en de mogelijkheden van het fietsen gaan zien! Zijn presentatie werd gevolgd door Alex Bok van KÜ Cycle, een vooruitstrevend bedrijf dat zich richt op innovatie en ontwikkeling van triatlonfietsen.

Beide presentatie waren inspirerend, met een duidelijk overlap en een relatie met de topsport. Toewerken naar een gericht doel en het belang van samenwerking binnen dit proces om uiteindelijk het doel te bereiken. Ook het vermogen om tegenslagen te incasseren en deze te zien als leermomenten. In staat zijn om je koers tijdig te wijzigen en het doorzettingsvermogen dat essentieel is om jezelf, een team of het bedrijf te verbeteren! En uiteindelijk de passie en de kernwaardes die het fundament vormen voor succes! Weten waar je voor staat en wat ´echt´´ belangrijk is!

Na een uitbreide lunch vertrokken de groepen voor een prachtige tocht over de heuvelrug, ieder op zijn of haar eigen niveau en ieder met een individueel doel. Ik had de eer om ‘de snelle groep’ onder mijn hoede te nemen en wist dat ik me moest voorbereiden op de nodige tempoversnelling en een ritje waarbij het niet mogelijk was om ´lekker´ in mijn herstelzone te rijden.

Na een relatief rustig start richting de Amerongen berg en de kennismaking met de groep, mocht (moest😉) iedereen zo hard mogelijk de Amerongse berg op te fietsen. De opdracht werd serieus genomen en bij sommige waren de zenuwen duidelijk zichtbaar. De deelnemers die normaal gesproken op donderdagmiddag in zoom calls zouden zitten, langs klanten moesten of hard bezig waren deadlines voor het weekend te halen, moesten nu zo hard mogelijk een berg op fietsen.

Bovenop kon ik de spannende eindsprint van de strijd voor de bergpunten mooi aanschouwen. Na een rustige afdaling waarbij de hartslag tijdelijk weer even kon zakken, stond de volgende (voor sommige onverwachtse) verassing op de planning; een waaier en een harde zuid westen wind op de dijk. Voor sommige bekent, maar de meesten kende dit principe enkel van waaieretappes uit de Tour de France.

De opdracht was simpel, kop over kop over de dijk van Amerongen naar Wijk bij Duurstede en samen ‘het einddoel’ behalen. Een stuk dijk van 6 km, waar ik met regelmaat mijn blokken training doe en inmiddels elke bocht en elk dijkhuisje kan dromen.

Ik kan niet ontkennen dat ik positief verrast was over de eerste kilometers. De start verliep soepel: er ontstond een mooie waaier, er werd samengewerkt, er werden tips uitgewisseld en er werd rekening met elkaar gehouden. Deze situatie was helaas van korte duur, toen de vermoeidheid een rol begon te spelen en het ego en de bewijsdrang van sommige naar voren kwam ontstond er een tweesplitsing in de groep, de waaier begon tekenen van zwakte te tonen…

Naarmate de kerktoren van Wijk bij Duurstede in zicht kwam, werd de waaier een steeds instabiele geheel en was er geen sprake meer van samenwerking. Het werden 10 individuen, die ieder om hun eigen plekje streden en als individueel de finish probeerde te halen. Uiteindelijk moest ik op een gegeven moment toch enkele keren even ingrijpen om de groep bij elkaar te houden. Meerdere keren heb ik een niet nader te noemen persoon op een zwarte Specialized toch even streng moeten toespreken zodat de dat geloste renners weer in de waaier konden aansluiten. En tot slot kon ik het natuurlijk niet laten om even te laten zien wie er echt kon fietsen en sprintte ‘even’’ naar het bordje Wijk bij Duurstede bereikte.

De waaier op de dijk was een mooie metafoor voor het verhaal van zowel Emile als Alex eerder op de dag. Effectief samenwerken is de sleutel tot succes en samen kom je verder dan alleen. Samenwerken en oog voor elkaar hebben. Het talent van ieder individu benutten en respect hiervoor hebben. De noodzaak om te communiceren ook wanneer het even minder gaat. Inspelen op de situaties die veranderden (mensen lossen uit de waaier) het incasseren en leren van tegenslagen en plan A omzetten in plan B. Om te winnen en samen ergens te komen moet je soms hard werken en afzien (en diep gaan), maar dan komt het resultaat vanzelf!

Uiteindelijk hebben we na een geslaagd ritje allemaal, als groep de finish gehaald. Het was een geslaagde middag. En ben van mening dat deze events op verschillende vlakken erg waardevol kunnen zijn, niet alleen voor het leggen van (nieuwe)contacten, maar het biedt veel kansen op het gebied van vitaliteit. De fiets inzetten om een gezondere, duurzamere en productievere bedrijfsomgeving.

Ik heb een prachtige dag gehad, bedankt voor al het enthousiasme en ik zie jullie in het voorjaar van 2022 weer!